Rafet El Roman

"Bugün son balinayý gördüm
Bedeni yað, çamur içinde sahile vurdu
Ölüme mahkum oldu
O denizlerin efendisi
Okyanuslarýn hakimi, sultaný
En derin sularda dahi
Rahat vermedi insan, durmak bilmedi
Niye bu hýrs, bu ayýp
Yoksa sizi; sonra kendini
yok etmeye mahkum mu insanoðlu
Düþlediðim cennet gözlerimde bugün kayboldu
Bugün aslana rastladým,onuru kýrýk
Boynu eðik, gözleri dolu
Ormanlar yanýyordu
Sen tabiatýn gerçek kralý
Kaç yüzyýl tacýný yüreðinde taþýdý
Ýnsan asaleti senle tanýdý
Yürekli olmayý sende gördü
Niye bu hýrs, niye ayýp...
"