Анна Герман

W kawiarence na rogu ka?dej nocy jest koncert,
zatrzymajcie si? w progu — Eurydyki ta?cz?ce,
zanim ?wit pierwszy promie? rzuci s?ug? na ?ciany,
niech was tula w ramionach — Orfeusze pijani.
P?yn? gwiazdy jak stulecia, noc jak kawtarem potar? mg?y,
rozwiesz? na ta?cz?ce Eurydyki, koronkowy rzuca sza?,
rzek? ?piewa pod mostami, ta?czy krzywy cie? latarni, o
rozwarte drzwi kawiarni, grzbiet pociera czarny kot.
Kto ma takie dziwne oczy? Eurydyka, Eurydyka
Kto ma takie dziwne usta? Eurydyka, Eurydyka
Ju? nied?ugo na widnokr?g, ?wit ro?owy pe?en wp??znie
wolno. Mg?y rozwiej? si? jak przedz?. Zbledni? ?wiat?a,
prysnie czar.